16. Yüzyılda Zirai Üretim
Osmanlı devleti tarıma dayalı bir ekonomik düzene sahipti. Dolayısıyla 16. yüzyılda iktisadi hayatın mühim bir veçhesini tarım oluşturuyordu. 16. yüzyılın vergi kaynaklarından elde edilen verilere bakılırsa nahiye genelinde buğday, arpa, nohut, darı, bostan, meyve, sebze, soğan ve keten türü ürünler yetişiyordu. Tabiatıyla en fazla üretim buğdayda oluyordu. 1563 yılı sayımlarına göre nahiyede toplam 40602 kile buğday üretilmiştir. Göksun’da kullanılan kileyi İstanbul kilesi (25.6kg) olarak değerlendirdiğimizde 1.039.417 kg buğdaya denk düşüyordu. Bu tarihte buğdayın kilesi 10 akçedir. Buğdayı arpa takip etmiştir. Toplam 21439 kile (548.842 kg) arpa üretilmiştir. Bu iki ana ürün dışında nahiyede 14643 kile darı (374880 kg) üretimi yapılmıştır. Nohut üretimi ise düşüktür. Nahiyede keten üretimi de yapılmaktadır. Nahiyede sebze ve meyvecilik tahıl üretimine göre oldukça düşüktür. Alınan vergiler bunu göstermektedir.
Yapılan hesaplamalara göre bir kişinin yılda tüketeceği buğday miktarı 196.5 kg. diğer bir hesaplamaya göre ise 190-235 kg.dir.
Göksun’da 1563 yılında yaklaşık 1361 yerleşik nüfus yaşıyordu. Asgari 258.590 kg, azami 319.835 kg buğdaya ihtiyaç vardı. Toplam buğday üretimi ise bu rakamın fevkinde olup üç-dört katıydı. Dolayısıyla buğday üretimi pazara arz edilebilir nitelik taşıyordu. Pazarlar şüphesiz yakın pazarlar idi. Nitekim 19. yüzyılın salname kayıtları tarım arazilerinden yoksun Zeytun kazası sakinlerinin buğday ihtiyaçlarını Göksun ve Elbistan’dan sağladıklarını kaydeder.
İÇERİĞİ PAYLAŞIN
|
