Göksun ve Çevresinin Eski Çağlardaki Tarihi
Doğu Anadolu Bölgesi’nin güneybatı ucundaki Göksun Ovası, aynı zamanda tarihi Kilikya bölgesinin doğusunda ve İç Anadolu Bölgesi ile Kuzey Mezopotamya’yı birbirine bağlayan önemli yolların bulunduğu bir kavşakta yer almaktadır.
Bölge özellikle Osmanlı İmparatorluğu’nun son dönemlerinde burada yaşayan Ermeni ve gayri Müslimlerin varlığı nedeniyle Avrupa’dan gelen misyonerler ilgisini çekmeye başlamıştır. Bu nedenle bölge ilk olarak Roma dönemi uzmanlarından olan W. M. Ramsay 1890 ve daha sonra da D. G. Hogart ile J. A. Munro3 1893 tarafından ziyaret edilmiştir. 1940 yıllara gelindiğinde özellikle Türk Kurumun kuruluşundan sonra Türk arkeologların çalışmalarının artması sonucunda Tahsin Özgüç başkanlığında bir heyet bölgeyi ziyaret etmiş ve 1947’de Elbistan Karahöyük’te bir kazı yapılmasına karar verilmiştir. Bu kazı sırasında bölgede Tahsin Özgüç başkanlığındaki bir heyet yüzey araştırması yapmıştır. Karahöyük kazısı Göksun ile Elbistan Ovası ve çevresinde şimdiye kadar yapılan en önemli çalışmayı oluşturmaktadır. Yine bölgenin Kalkolitik ve Erken Tunç Çağı dönemindeki çanak çömlek malzemesi Ahmet Dönmez ile W. C. Brice ve G. H. Brown tarafından yayınlanmıştır. Bu yapılan çalışmalardan başka ayrıca İ. Kılıç Kökten 1958 ve 1960 yılları arasında bölgede tarih öncesi dönemler hakkında önemli çalışmalar yapmıştır. Bu çalışmalar bölgenin erken dönemlerden itibaren önemli yerleşmelere sahne olduğunu ve özellikle Assur Ticaret Koloni Çağı ile Hitit Devleti dönemlerinde Göksun ile Elbistan ovalarının bulunduğu alanların yoğun yerleşmelere sahne olduğunu göstermiştir.
İÇERİĞİ PAYLAŞIN
|
